Korzystanie z geometrii odniesienia dla projektowania złożeń „z góry do dołu” w ZW3D

Projektowanie „z góry do dołu” i „z dołu do góry” to dwa podejścia do projektowania złożeń. W rzeczywistości, projektowanie i rozwój nowych produktów łączy oba podejścia.
Projektowanie „z dołu do góry” rozpoczyna się od stworzenia poszczególnych części, a następnie wprowadza je do złożenia. W przeciwieństwie do projektowania „z góry do dołu” jest metodologią projektowania najczęściej używaną podczas tworzenia nowych części w kontekście zespołu. W tym przypadku, wiązania są tworzone pomiędzy istniejącymi elementami geometrycznymi w złożeniu. Najważniejszą rzeczą do zrozumienia jest to, jak zarządzać tego typu powiązaniami pomiędzy komponentami.
Przydatnym narzędziem skojarzenia elementów ze sobą jest geometria odniesienia. ZW3D 2012 SP2 zapewnia trzy sposoby przenoszenia geometrii odniesienia, które tutaj opiszę (Patrz rysunek 1).
Trzy rodzaje powiązania geometrią odniesienia:
1. Nie-asocjatywne odniesienie.
2. Asocjatywne odniesienia (bez nagranego stanu).
3. Asocjatywne odniesienia (z nagranym stanem).
(Należy pamiętać, że dla każdego powiązania, jest obsługiwane pięć typów odniesienia geometrii 3D: krzywa, płaszczyzna, punkt, ściana i kształt.)

Rysunek 1. Okno dialogowe do kontroli geometrii odniesienia

Nie-asocjatywne odniesienie

Kiedy opcja Asocjatywna kopia jest odznaczona, ZW3D tworzy jednorazową statyczną kopię wybranej zewnętrznej geometrii. Jest to najprostsza forma odniesienia, bez związku.
Teraz można się zastanowić: „Co się stanie z geometrią odniesienia, gdy geometria od której jest zależna zostanie przeedytowana lub usunięta?”
Okazuje się, że geometria odniesienia jest niezmieniona, nawet gdy wybrana, zewnętrzna część zostanie usunięta. Ponieważ jest to jednorazowa statyczna kopia, pozostaje ona niewzruszona na zmiany w zewnętrznych częściach, jak pokazano na rys. 2 poniżej.

Rysunek 2. Przykład wykorzystania nie-asocjatywnego odniesienia

 Asocjatywne odniesienia (bez nagranego stanu).

Kiedy jest zaznaczona tylko opcja Asocjatywna kopia w oknie dialogowym, odniesienie asocjatywne jest tworzone bez nagranego stanu. Jest to opcja najczęściej używana przy projektowaniu złożeń „z góry do dołu”. Najważniejsze jest to, że geometria odniesienia będzie się zmieniać razem z wybraną geometrią zewnętrznej części.
Znowu można się zastanowić: „Ale co się stanie z geometrią odniesienia, jeżeli geometria, od której jest zależna, zostanie przeedytowana lub usunięta?” Gdy wybrana zewnętrzna cecha jest edytowana lub zmodyfikowana, geometria odniesienia jest aktualizowana automatycznie, tak jak pokazano na rysunku 3.

Jest jeden wyjątek: kiedy wybrana zewnętrzna cecha zostanie usunięta, to geometrii odniesienia nie zostanie przebudowana.

Asocjatywne odniesienie z nagranym stanem

Gdy obie opcje są zaznaczone w oknie dialogowym, wtedy stworzymy w ZW3D asocjatywną geometrię odniesienia z nagranym stanem. Patrz rysunek 4. Zapewnia to większą elastyczność dla projektantów zmieniających status zaznaczonej zewnętrznej cechy , ponieważ geometria odniesienia zależy od dwóch czynników: (a) wybranej zewnętrznej cechy, i (b) przypisany stan cechy.

Co się stanie z geometrią odniesienia, gdy cecha, od której zależy, zostanie przeedytowana lub usunięta? Cóż, okazuje się, że geometria odniesienia zaktualizuje się do nagranego stanu wybranej zewnętrznej cechy. Aby pokazać ten efekt bardziej wyraźnie, został on pokazany na rysunku 5. Tak więc, gdy zmiany występują po nagranym stanie wybranej zewnętrznej cechy, geometria odniesienia pozostanie niezmieniona. Z drugiej strony, projektant może zmienić nagrany stan dla przedefiniowania geometrii odniesienia.

Rysunek 4. Przykład wykorzystania Asocjatywnej geometrii z nagranym stanem.

Rysunek 5. Specjalne zastosowanie asocjatywnego odniesienia z nagrany stanem.

Spójrzmy na podsumowanie trzech różnych typów geometrii odniesienia, jak pokazano w poniższej tabeli.

Podczas projektowania i rozwoju produktów, te trzy podejścia pozwalają projektantom na zastosowanie geometrii odniesienia w złożeniach w sposób elastyczny. Połączenie projektowania parametrycznego i asocjatywnego zapewnia dużo bardziej wydajny proces projektowania produktu.

Krótki opis

Podstawową różnicą między projektowania „z góry do dołu” i „Z dołu do góry” jest projektowanie asocjatywne. To oznacza wstawianie odniesienia pomiędzy różnymi komponentami wewnątrz złożeń. Aktualizowalna geometria odniesienia zapewnia trzy typu odniesień: nie-asocjatywne odniesienie, asocjatywne odniesienie bez nagranego stanu i asocjatywne odniesienie z nagranym stanem. Projektanci mogą stosować geometrię odniesienia podczas projektowania złożeń w sposób elastyczny.

Autor: Bartosz Medyński.