Reguła definicji obrotów i posuwów w ZW3D 2020

W ZW3D istnieją pewne reguły przy definicji parametrów obrotów i posuwów do generowanego kodu wyjściowego. Jako, że parametry operacji można uzyskać z poziomu definicji narzędzia i definicji parametrów wybranej operacji, użytkownik w pewnym momencie może czuć się nieco zdezorientowany.  Na podstawie dwóch przypadków, najczęściej spotykanych w codziennej pracy w module CAM, postaramy się wyjaśnić zasadę działania generowanych wartości posuwów.

Przykład 1:

Załóżmy że definiujemy naszą pierwszą operację, niech będzie to operacja wiertarska. Wybieramy operację, dodajemy cechę I by móc obliczyć ścieżkę narzędzia musimy również wybrać narzędzie. Obliczamy operację na domyślnych parametrach. Zostaje przypisany domyślny posuw, który zawsze zostaje przypisany po wyborze nowego narzędzia. Po wygenerowaniu kodu mamy wartość F250:

Teraz chcemy ustalić parametry prędkości i posuwu, więc mamy 2 drogi, aby zdefiniować parametry:

• Z poziomu edycji utworzonego wcześniej narzędzia
• Z poziomu parametrów danej operacji

Wybieramy opcję pierwszą, czyli definiujemy posuw z poziomu zakładki obrotów i posuwów w formularzu definicji narzędzia:

Po definicji posuwu, nie trzeba przeliczać operacji, tylko od razu można wygenerować G-kod, więc posuw wygenerowany w kodzie w cyklu wiertarskim to F300

Jeżeli w tym momencie, przejdziemy do formularza parametrów (na przykład by nadać bazę obróbkową lub zmienić parametry odjazdów bezpiecznych) i dokonamy zmian pewnych parametrów, obliczymy i wygenerujemy znów kod, ujrzymy nadal ten sam posuw F300 zaczytany z narzędzia. Wynika to z tego, iż parametry z narzędzia zostały zaczytane do lokalnych parametrów obróbki. Więc edycja parametrów nie powoduje zmian prędkości i posuwów gdy nie dokonamy zmian w formularzu poniżej.

Jeżeli zdecydujemy się na zmianę parametrów lokalnie, czyli z poziomu parametrów operacji (formularz jak wyżej), wtedy program zapisuje te parametry jedynie dla tej operacji, gdzie parametry zmodyfikowaliśmy – parametry nie zostają zmienione w edycji narzędzia, czyli gdy mamy drugą operację z tym samym narzędziem, to parametry w drugim przypadku pozostają zaczytane z parametrów w narzędziu.

Dla sprawdzenia, zmienimy parametr posuwu na F325:

Oczywista sprawa po wygenerowaniu kodu:

Jeżeli teraz, postanowimy wejść w edycję narzędzia w celu zmiany jakiegoś parametru lub po prostu przypadkiem by podejrzeć wymiary narzędzia (wystarczy 2x kliknąć LPM lub PPM i „edycja”, by podejrzeć formularz narzędzia), to według programu wchodzimy do edycji wybranego narzędzia i parametr posuwu na czwartej zakładce (był wcześniej definiowany jako 300), może zostać znów zaczytany jako nadrzędny. Możemy również wejść w edycję narzędzia bez potwierdzenia „nadrzędności’ parametrów wiercenia, by parametry posuwu były nadal zaczytywane z poziomu wewnętrznych parametrów operacji – jak to zrobić?

Po wejściu w edycję narzędzia nie możemy kliknąć „OK” lub „Zastosuj”, ponieważ wtedy program traktuje to jako nadpisanie parametrów ze wszystkich zakładek narzędzia i powoduje zaczytanie obrotów i posuwów z powrotem z poziomu definicji czwartej zakładki w narzędziu. Nie musimy być wcale na zakładce, gdzie te parametry się definiuje – zatwierdzenie „OK” i „Zastosuj” powoduje globalne zapisanie parametrów ze wszystkich zakładek.
Przypadek, gdy weszliśmy w edycję narzędzia i nic nie zmienialiśmy, tylko zatwierdziliśmy okno przyciskiem „OK”, da nam w efekcie posuw w cyklu wiertarskim jako F300:

Przykład 2:

Mamy przypadek wygenerowanych 2 operacji wiertarskich, gdzie użyto to samo narzędzie i wiercimy 2 otwory, jednakże jeden jest głębszy stąd zakładamy że musimy zastosować mniejszy posuw jako F200.

Definiujemy operację od nowa, dodajemy wcześniej użyte narzędzie z pierwszej operacji (z ustawionym posuwem F300) i obliczamy na domyślnych parametrach operacji. W kodzie mamy posuw F300 zaczytany nadrzędnie z narzędzia (brak zmiany parametrów lokalnych).

Po wygenerowaniu kodu:

Teraz zmieniamy parametr posuwu lokalnie w drugiej operacji na F200:

Sprawdźmy przypadek edycji narzędzia z poziomu pierwszej operacji wiertarskiej (chcemy zmienić parametr posuwu na 350 i akurat robimy to z poziomu edycji narzędzia, a nie z poziomu parametrów operacji).

Generujemy kod dla obu operacji i widzimy że mimo iż mamy to samo narzędzie wybrane w obu operacjach, to posuw na F350 zmienił się jedynie w tej operacji, z której poziomu dokonaliśmy edycji narzędzia. Także nie dokonaliśmy teraz zmiany nadrzędności na narzędzie w obu operacjach. Jest to pewne zabezpieczenie by użytkownik miał świadomość gdzie dokonujemy modyfikacji posuwu.

Zgodnie z poznaną już zasadą, by otrzymać nadrzędność parametrów z poziomu narzędzia, teraz musielibyśmy wejść w edycję narzędzia, z poziomu narzędzia w drugiej operacji i zatwierdzić okno „OK”. Jak widać parametr posuwu 350 został zaczytany automatycznie po wcześniejszej zmianie po edycji z poziomu pierwszej operacji.

Wygenerowany kod:

Mamy nadzieję że powyższy artykuł pomoże w zrozumieniu panujących zasad, które decydują o kolejności i nadrzędności generowanych wartości obrotów i posuwów w kodzie wyjściowym, który w rzeczywistości steruje maszyną CNC.