• Modelowanie elementów typu półka, boki fronty itp. Korzystając z szerokiej funkcjonalności modułu CAD może szybko stworzyć gotowy element. Dzięki zastosowaniu parametrycznego modelowania po wykonaniu jednego projektu bardzo szybko można rozwinąć, zmodyfikować czy też uprościć kolejne detale.
• Tworzenie modelu na podstawie dokumentacji 2D (DXF/DWG). W kilku krokach z płaskiej dokumentacji można utworzyć model bryłowy. Innym sposobem jest import gotowego pliku bryłowego, niemal z każdego programu, a następnie dostosowanie go do własnych wymagań.
Korzystając z możliwości wstawiania do modelowania gotowych brył (tzw. prymitywów) modelowanie jest jeszcze wydajniejsze. Do naszej dyspozycji jest również klasyczne podejście do modelowania czyli wyciąganie naszkicowanych kształtów.
Oprócz typowego wyciągania kształtów w jednym, czy kilku kierunkach, do dyspozycji użytkownika pozostaje wyciągnięcie przez obrót – czyli obrócenie zarysu ze szkicu wokół jednej z osi.
• Składanie elementów w jeden cały model – po utworzeniu osobnych elementów, jak fronty, boki, wczytuje się komponenty i wyrównuje korzystając z funkcji zakładki Złożenie.
• Wykorzystanie konfiguracji elementów – przy gotowym złożeniu nie ma problemu z podmianą wcześniej wczytanych elementów. Pozwala to na dopasowanie danego elementu do całego wyrobu.
• Wykorzystanie bibliotek okuć dostępnych w Internecie – po złożeniu detalu można zakończyć projektowanie poprzez dodanie elementów wykończenia, jak uchwyty, zawiasy itp.
Jeśli gotowe uchwyty z biblioteki nie zostały wykorzystane można samemu je zamodelować. Korzystając z narzędzi CAD tworzy się nowy komponent do późniejszego zaimportowania.
Po stworzeniu wszystkich elementów można utworzyć złożenie przedstawiające całościowo zespół produktów.
• Przygotowanie dokumentacji do produkcji – cała dokumentacja wykonana paroma kliknięciami. Rysunki wykonawcze elementów, złożeniowe całego detalu z możliwością utworzenia swojego stylu formatowania tabeli, zdefiniowania zmiennych, każdorazowo uzupełnianych w tabeli rysunkowej.
• Lista materiałowa (z wymiarami poszczególnych płyt)-export do Excel. Tworzenie plików raportów w formie tabeli.
• Tworzenie instrukcji montażu – na podstawie rozstrzelenia złożenia oraz wprowadzenia odpowiednich adnotacji można w sposób jasny i klarowny zdefiniować kolejne kroki montażu.
• Biblioteka symboli – możliwość zdefiniowania symboli do wielokrotnego użycia w kolejnych arkuszach dokumentacji.
• Przypisanie materiału – w module do wizualizacji istnieje możliwość określenia z jakiego materiału jest zrobiony dany element. Do wyboru jest szeroka gama tekstur do nałożenia od drewna przez stopy metali kończąc na metalach szczotkowanych.
• Zmiana materiału i różne konfiguracje i wizualizacje – możliwość nałożenia własnych tekstur, ale również plików graficznych.
• Tworzenie przejść narzędzia bezpośrednio na dokumentacjach płaskich – plikach dxf i dwg.
• Obróbka na plikach STL utworzonych podczas skanowania 3D.
• Operacje wieloosiowe – z wykorzystaniem podzielnicy lub głowicy kątowej.
• Dopasowanie odpowiednich obróbek, zgrubnych i wykańczających, do określonej geometrii.
• Wybieranie resztek materiału z obszarów niemożliwych do obróbki większym narzędziem
Tworzenie przejść narzędzia bezpośrednio na dokumentacjach płaskich – plikach dxf i dwg
• Wielokrotnie zamiast modelu 3D użytkownik otrzymuje tylko płaską dokumentację. W ZW3D CAD/CAM nie jest to problem, bo równie łatwo jak na bryłach, tak i na szkicach definiuje się przejścia narzędzia.
Skanery 3D cieszą się coraz większą popularność nie tylko w przemyśle, ale również w obróbce drewna. Plik uzyskany przy skanowaniu jest siatką trójkątów, co może niekiedy powodować problemy. Nie w ZW3D! Po zaimportowaniu STLa można w sposób analogiczny do obróbek na bryła wygenerować ruchy narzędzie jakie wykona frezarka czy też ploter frezujący.
Wsparcie wieloosiowej obróbki jest nie bez znaczenia. W ZW3D CAD/CAM można programować operacje w czterech i pięciu osiach zarówno na głowicę obrotową jak i podzielnicę. Dzięki temu nie trzeba zmieniać położenia detalu na maszynie, ponieważ całość zostanie obrobiona w jednym zamocowaniu. Co więcej również obróbki wieloosiowe mogą być generowane na plikach STL.
Aby nie tracić czasu na obrabianie detalu małym narzędziem, które będzie w stanie zebrać cały naddatek, można podzielić operacje na dwie. Pierwsze przejścia maszyna wykona możliwie dużym frezem, tak aby zaoszczędzić jak najwięcej czasu. Druga obróbka, zdefiniowana jako obróbka resztek, wygeneruje trajektorie roboczą tylko w tych miejscach, które wymagają dalszego usuwania materiału.