Pod wiercenie dla operacji frezowania

Jeżeli dysponujemy tylko frezami walcowo-czołowymi, a chcielibyśmy frezować przy ich pomocy kieszenie w 2,5 osiach, to wiemy, że bezpośrednie wejście od góry skraca ich żywotność. Dobrym pomysłem jest więc użycie operacji pod wiercenia, jako operacji referencyjnej dla frezowania. Dzięki temu otrzymamy otwór w który będzie mogło wejść narzędzie, a następnie rozpocząć obróbkę w 2 osiach.

Operacja Pod wiercenie

Są dwa sposoby wykorzystania operacji pod wiercenia. W obróbkach 3 osiowych najpierw przeprowadzamy operację pod wiercenia, a w następnej obróbce, w naszym przykładzie będzie to operacja zgrubna wygładzone przejścia, ustalamy pod wiercenie jako operację referencyjną. ZW3D sam rozpozna rodzaj operacji i będzie wiedział, że w obróbce wygładzonych przejść frez powinien startować we wcześniej przygotowanym do tego otworze.

Na pierwszym obrazku widzimy, że zostały zdefiniowane dwie operacje: zgrubna pod wiercenie i zgrubna wygładzone przejścia. Włączony jest podgląd ścieżki narzędzia pod wiercenia. W obróbce wygładzonych przejść jako operację referencyjną dajemy pod wiercenie.

Na drugim obrazku widać ścieżkę narzędzia wygenerowaną dla obróbki zgrubnej wygładzonych przejść. Strzałka wskazuje wejście narzędzia, które pokrywa się z otworem wykonanym we wcześniejszej operacji.

 Ostatni grafika przedstawia weryfikację bryłową obu operacji. W tym momencie nie ma żadnych wątpliwości, że obie operacje obróbki zostały zdefiniowane prawidłowo.

Zwykłe wiercenie i obróbki 2 osiowe

Drugi sposób dotyczy obróbek 2,5 osiowych. W obróbkach tych zamiast operacji pod wiercenia, możemy wykorzystać również zwykłe wiercenie. W parametrach obróbki znajdziemy przycisk Pod wiercenie, wystarczy, że wskażemy punkt, w którym wiertło weszło w materiał przygotówki. Oczywiście rola użytkownika polega na odpowiednim dopasowaniu średnic narzędzi. Po oznaczeniu punktu wiercenia, program będzie w tym miejscu umieszczał wejście narzędzia.

 Jak widzimy na powyższym obrazku, do operacji wiercenie jest dodane wiertło 12mm oraz cecha otwór. Mimo iż nie mamy tutaj otworu walcowego, cecha ta została umieszczona na punkcie, a w jej danych jest wpisany otwór o średnicy 12mm. Dzięki temu uzyskamy wiercenie otworu w wybranym przez nas miejscu. Następna jest obróbka spiralna, przy podtypie standardowym nie ma czegoś takiego jak operacja referencyjna.

Za to w parametrach operacji obróbki spiralnej możemy dodać punkt pod wiercenie oraz punkt startowy operacji. Dzięki temu zagłębianie narzędzia będzie występowało zawsze w wykonanym wcześniej otworze.

Na ścieżce narzędzia obróbki spiralnej widać, że zagłębienie występuje w otworze, co oznacza, że prawidłowo zdefiniowaliśmy jej parametry.

Dla potwierdzenia uruchamiamy weryfikację bryłową obu operacji. Teraz wyraźnie widać, że narzędzie rozpoczyna obróbkę danego poziomu od otworu.

Jak widać ZW3D umożliwia w prosty sposób zwiększenie żywotności naszych narzędzi, co w prostej linii prowadzi do oszczędności czasu i kosztów.

Autor: Bartosz Medyński.